Karakter boyutu :13 Punto15 Punto17 Punto19 Punto

İstanbuldaki Derneğimize Alkış

Mithat Korkusuz
Uzun zamandır Ali İhsan amca ile görüşemiyorduk. Aslında çok da iyi bu. Kendisini çok seviyorum ama bazen çekilmez oluyor. Bu yazdıklarımı da okuyunca üzülüyor. Kendi kendine “trip” yapıyor.
01.01.1970 / 00:00


 



Uzun zamandır Ali İhsan amca ile görüşemiyorduk. Aslında çok da iyi bu. Kendisini çok seviyorum ama bazen çekilmez oluyor. Bu yazdıklarımı da okuyunca üzülüyor. Kendi kendine “trip” yapıyor.



 



Ama işi tadında bırakmıyor. İnsanları her anı bir olmuyor. Çalışma zamanımızda Ali ihsan amca işyerime geliyor, kanepeye oturuyor.



 



Sonrasında saatlerce kalkmıyor, çay içiyor, öğlen vakti namazına gidip geliyor. Ali İhsan amcanın sağlık sorunları vardı. Biraz bu sebepten az gözüksekte  da Ali  ihsan amca seçimlerden sonra yanıma geldi.



 



Epey anlattı. Seçimlerde millet birbirini “gıracadı” dedi. Hayırdır nerden vardın o sonuca dedim.



 



Anlatmaya başladı. Düğünlerde cenazede beraber olan bu insanlar seçim zamanımı birbirine yüklendiler.



 



Ali İhsan Amcadan dinleyelim:” Allahtan seçim bitti. Ancak dağlı-yerli ayrımı hiç hoşuma gitmedi. Köylü olmazsa halimi nice olur. Halil hoca,Sağlık meslek lisesinde müdürlük yaparken yaptığı çabaları herkes biliyor. Okul kapanmasın diye çok çaba harcadı zaman köylü değildi de seçim zamanımı köylü oldu. Sonra köylü olmak kötü bişeymi. Bizim yerlilerin çoğundan daha Karapınarlı Halil hoca.



 



Artık şu ayrımı bir rafa kaldıralım. Yılladır neler çektik biz ayrımdan. Elimizdeki köyler koparıldı. Olan esnafa oldu. Şimdi seçimlerde “köylüler belediyeye gelecek sözü çok çirkin “. Hatta okumuş tahsilli cahiller bir müdür ile din adamının söylediği laflar hiç yaklaşmadı.Şimdi köylüler köylü esnaflardan alışverişe yapınca sorumluları sanırım bu kötü lafı çıkaranlardı.



 



“Şimdilik işim var Mithadım gidecem” diyen Ali ihsan amca sık sık yanıma geleceğini belirterek sohbetimize son verdi.



 



İSTANBUL KARAPINARLILAR DERNEĞİ



 



Kısa süre önce kurulan bu derneğimiz İstanbul’da olmasına rağmen yüreğindeki memleket sevdasını atamamış. Öyle ki uzun çabalar sonucu Andıklı mevkiine yeni fidanlar dikilmiş.



 



Şimdi bu yapılan basit bir şey değil. İstanbul’da yaşayacaksınız ve Karapınar için çabalayacaksınız. Gerçekten bir Leyla ile Mecnun aşkı gibi geliyor bana. Sevmek böyle bir şey olsa gerek. Kilometrelerce uzaktasın ve kalbin Karapınar için çarpacak.



 



 Başta Başkan Bahri Özdinç ve Yönetim Kurulundaki  değerli insanları  alkışlıyorum kendilerine teşekkür ediyorum.



 



Andıklı mevkiinde yapılan çalışmalar da gecesini gündüzüne katan bu  derneği ve özellikle Mustafa Sezer’în çabasına ne demeli. Usanmadan bıkmadan mücadele eti. Engeller çıktı yılmadı. Sonunda başardı. Ne diyelim kocaman bir yürekle içine koskaca dünyayı sığdırdı. Bu hafta yapacakları etkinlikte kendilerinin yanında olalım. Bu ağaç bayramını bizlere yani Karapınar’lılara hediye etiler. Bizler de yanlarında olmak düşer. Tekrar kendilerine teşekkür ediyorum.





Ayrıca bu derneğimizin  faaliyetine destek veren ve katkı yapan kişi ve kuruluşlarına teşekkür ediyorum.



 

Etiketler:
Bu yazi toplam 3041 defa okundu
Yazarın Diğer Yazıları
YAZARLAR