Tüm duyguları haddinden fazla dolu dolu yaşamak kanımızda var.
Sevmek , üzülmek , korkmak elbette söylediklerimin içinde yer alabilir yalnız daha ziyade futbolda fanatizmin holiganlığa dönüşmesi , siyasette aşırı yanlı olmanın doğruları ve yanlışları görmede engel olması hatta dini konularda üstün körü ya da kulaktan duyma bilgilerle inanılan çeşitli konuların hak mı yoksa batıl mı gerçeğini göremeyişimizi içine dahil edebiliriz.
Bu yüzden çok karşıyım olması gerekenden fazlasına. Genelde herkesin başına geldiğinden eminim bir insanı çok sevmemizin ve güvenmemizin de sürekli olarak hayal kırıklığı ve duygusal bir boşlukla sonuçlandığını görebiliyorum.
Ülkemizde mesele ne olursa olsun inandığımız dava da yanlışa yer olmadığını düşünerek giderek artan sözlü savunma psikolojisi zamanla yerini şiddete bırakabiliyor. Futbol maçlarının çıkışlarında çıkan arbedelerde bıçaklar, sopalar, ölüler, yaralılar vb. sayılabilirken nazardan uzak olsun son yıllarda hızını kesmiş gibi…
İnsanı insana kardeşi kardeşe düşüren bu ruhsal ve psikolojik savaş hemen hemen her konuda başımızı ağrıtabiliyor. Seçim zamanları evlerde çıkan dozunu aşan hakarete varan tartışmalar , her hangi bir dini meselede senelerce yanlış bilinen konuları açığa çıkarmak karşındaki insana durumu izah etmek inanılmaz güç hale gelmiş durumda. Tabii ki tek nedeni aşırılaşmak.
“Herşeyin fazlası zarar “ sözü genelde halk içinde yemek içmek anlamında yorumlanır ve çok yiyen insana ithaf edilir. Ben ise aksini yani tam olarak değindiğim bu tür konularla alakalı olduğunu düşünüyorum.
Bilmiyorum bana katılıyor musunuz , zaman zaman dinlemenin erdemli bir davranış olduğunu bilerek dinlediğimiz çoğu insanı sesimizi çıkarmadan içimizden yalanlayıp ona katılmadığımız , sohbetin sonuna doğru saçmalamaya başladığını düşündüğümüz çok olmuştur. Bunun nedeni konuya ziyadesiyle hakim olduğumuzdan mıdır bilinmez ki bende öyle olduğunu düşünmüyorum kendi zihnimizden geçenlerin her zaman doğru olduğu hissini veren de kısmen aşırılaşmaktır.
Doktorlar fazla ders çalışmanın , çok kitap okumanın , yemenin hatta gülmenin dahi abartıldığı taktirde çeşitli zararları olacağını her fırsatta dile getirmişlerdir. Fiziksel aşırılılaşmanın yanında benim daha zararlı gördüğüm asıl konu ruhen ve zihnen gerçekleşen çeşitli konuların ardına düşülmesi , mantığın ortadan kalkması, normal zamanda yapılmayacak şeylerin ani bir refleksle yapılması , inatlaşma , yanlışda ısrarcı olma , gerçek doğru ve yanlışlardan her daim uzakta olmak , bu uğurda şiddete baş vurmak , akılcı , olgun ve sağlıklı düşünmeden konuşmak ve faaliyete geçmek uzun vadede başımıza daha büyük sıkıntı ve zarar verebilir.
Tek çaresinin içine milli ve dini tüm konuları dahil ederek; olgun bir yetiye sahip olmak, mantık çerçevesinde düşünmek ve işittiğimiz bütün konularda bilinçli bir birey olarak faaliyet göstermek başta kendimiz olmak üzere yaşadığımız toplum içinde en faydalı olacaktır.
